Geïnfecteerde wonden
Een geïnfecteerde wond is een wond met een teveel aan schadelijke wondbacteriën. Dit kan primair zijn, dat wil zeggen dat de bacteriën direct door het voorwerp dat de wond maakt in de wond gebracht worden. Bij een secundaire infectie komen de bacteriën pas later in de wond. Dat kan vanuit de omgeving, vanuit elders in het lichaam, van het verplegend personeel, door vieze handen of onsteriele verbanden. Deze laatste oorzaak noemt men ziekenhuis- of kruisinfectie.
Na het ontstaan van een wond zal er bijna altijd besmetting plaatsvinden, aangezien bacteriën overal aanwezig zijn. Of er infectie van de wond plaatsvindt, hangt af van de besmettingsgraad (het aantal bacteriën), de hoeveelheid schade die de bacteriën maken, de weerstand van de patiënt en overige wondcondities (bv. vreemde lichamen zoals hechtingen). Afhankelijk van het type wond zullen ook de bacteriën die de wondinfectie veroorzaken, verschillen.
De meest voorkomende schadelijke wondbacteriën zijn:
Na het ontstaan van een wond zal er bijna altijd besmetting plaatsvinden, aangezien bacteriën overal aanwezig zijn. Of er infectie van de wond plaatsvindt, hangt af van de besmettingsgraad (het aantal bacteriën), de hoeveelheid schade die de bacteriën maken, de weerstand van de patiënt en overige wondcondities (bv. vreemde lichamen zoals hechtingen). Afhankelijk van het type wond zullen ook de bacteriën die de wondinfectie veroorzaken, verschillen.
De meest voorkomende schadelijke wondbacteriën zijn:
- Staphylococcus aureus
- Staphylococcus epidermis
- Streptococcus pyogenes
- Pseudomonas aeruginosa
- Clostridium
Voorkom dat een gecontamineerde wond een geïnfecteerde wond wordt. Micro-organismen kunnen zich snel vermenigvuldigen en dat moeten we in de hand houden, omdat de genezing wordt vertraagd of tot stilstand komt.
- Bij contaminatie geven de micro-organismen geen schade.
- Bij kolonisatie vermenigvuldigen de micro-organismen zich, ook nog zonder duidelijk aantoonbare schade.
- Bij kritische kolonisatie zijn er geen infectieverschijnselen, maar is er wel sprake van vertraagde heling, verhoogde exsudaatproductie, verandering van de kleur van de wond, pijn en abnormaal granulatieweefsel.
- Bij infectie dringen de bacteriën het gezonde weefsel binnen en blijven zich daar uitbreiden. De symptomen zijn: roodheid, koorts, lokale warmte, oedeem, pijn, slechte geur en pusvorming. In dit stadium geneest de wond niet meer en kan zelfs verslechteren.
Om infectie te voorkomen dient men dus tijdig de bacteriën te bestrijden, bijvoorbeeld met behulp van (Mesitran) honingproducten.