'Mijn teckel waarschuwt als er een hypo op komst is'
‘Op mijn zesde kwamen we erachter dat ik diabetes heb. Mijn moeder bezocht een Tupperwareparty en hoorde daar iemand vertellen over de symptomen van diabetes. Omdat ze die herkende, bracht ze een jampotje met mijn urine naar de huisarts. Vanwege het hoge bloedglucosegehalte werd ik meteen naar het ziekenhuis verwezen. De assistentie heeft ons eerst nog gebeld met de vraag of het jampotje vooraf gedesinfecteerd was. Ze wilde zeker weten dat er geen restje suiker in was achtergebleven.’
Wanneer gaat het over?
‘Wanneer gaat het over?, vroeg mijn moeder bij het horen van de diagnose. Zelf dacht ik destijds dat tegen mijn twintigste wel iets uitgevonden zou zijn om diabetes te genezen. Helaas is dat nog niet zo. Diabetes type 1 heb je voor je hele leven. Bovendien ben ik hypermobiel. Doordat mijn bindweefsel heel soepel is, is mijn lichaam overmatig flexibel. Toch mag ik niet klagen. Sinds 2018 meet ik mijn glucosewaarde met FreeStyle Libre sensoren en hoef ik niet meer te prikken. Nadat ik meerdere schouderoperaties moest ondergaan, heeft mijn internist alles in het werk gesteld om dit voor elkaar te krijgen. Gelukkig doet de zorgverzekeraar hier nooit moeilijk over.’
Koolhydraten raden
Bij diabetestherapie speelt je eigen verantwoordelijkheid een grote rol. ‘Na het sporten denk je bijvoorbeeld altijd na of je iets moet eten voordat je iets anders gaat doen. Daardoor lijkt een kind met diabetes in zijn gedrag vaak ouder dan leeftijdsgenoten. Diabetes is een deel van mijn leven en ik ben enorm blij met alle steun die van mijn omgeving heb gekregen. Ik weet nog dat ik op een kinderfeestje was waar de ouders ons allemaal lieten raden hoeveel koolhydraten er in een portie frietjes zaten.’ Wat ongetwijfeld meespeelt, is haar positieve instelling. ‘Die heeft me enorm geholpen. Hierdoor gaan goed nadenken en van het leven genieten goed samen.’
Alert op bloedsuikerwaarde
Op 18-jarige leeftijd haalde ze een teckel-pup op bij een Duitse fokker. ‘Onze oude teckel was overleden en daar was ik behoorlijk ziek van. Ooit had ik op een hondenshow deze fokker met mooie teckels gezien en zijn kaartje bewaard. Cooper en ik hadden meteen een klik. Al snel wilde hij mee als ik ging hardlopen. Ik ben slecht instelbaar en voel te hoge en te lage bloedsuikers niet goed aankomen. Cooper was hier heel alert op en ging voor mijn voeten lopen als hij merkte dat mijn bloedsuikerwaarde te ver daalde. Zo kwam ik op een idee om hem op te leiden tot diabetessignaalhond.’
Gedragingen rechtbreien
Kelsey meldde zich bij Stichting HERO in Assen met de vraag of zij met Cooper een opleiding mocht volgen. ‘Een teckel als hulphond hadden ze nog niet meegemaakt, dat vonden ze heel bijzonder. Gelukkig werd Cooper goedgekeurd en mocht ik de cursus volgen. Omdat ik Cooper al een tijdje had, moest ik in het begin wat gedragingen rechtbreien. Nu is hij een volwaardige hulphond.’
Oefenen met watjes
Ze vertelt hoe ze Cooper met ingevroren watjes trainde. ‘Doordat teckels een goede neus hebben, kunnen ze bepaalde geuren uit je lichaam snel oppakken. Om dit te trainen, liet ik hem ruiken aan ingevroren watjes waar ik bij een hypo of hyper op gekauwd had. Nu waarschuwt hij me als er een hypo op komst is door met zijn snuit tegen me te duwen. Bij een hyper trekt hij met zijn bek aan een halsbandje dat om mijn enkel zit.’ Inmiddels is Cooper alweer zeven jaar. ‘Als je hem ziet, lijkt hij eerder twee of drie. Hij gaat overal mee naartoe, soms ook naar mijn werk als kynologisch instructeur bij Hondenschool Spin & Kwispel. Hij is mijn beste maatje en staat dag en nacht voor me klaar. Zo bezorgt mijn hond me niet alleen veel plezier, maar ook veilig gevoel en meer zelfvertrouwen.’
