Meer mens door persoonlijke decubituszorg
Annet werkt al sinds 1982 in de zorg. ‘Het begon op mijn veertiende met een bijbaantje bij een bejaardencentrum. Na mijn beroepsopleiding ging ik als ziekenverzorgende werken. Sindsdien heb ik ook een mbo-v opleiding gedaan en het certificaat Ouderenzorg behaald. Voor decubituspreventie en -behandeling heb ik meerdere trainingen en e-learnings gevolgd, onder andere bij Mediq. Wondzorg vind ik enorm interessant, evenals beweging en houding. Daarom heb ik als vrijwilliger voor mijn sportclub ook een sportmassage-opleiding gevolgd. De spier- en botkennis die ik hiermee heb opgebouwd, komt goed van pas bij wondzorg.’
Ongemak en pijn besparen
Voor Carintreggeland werkt Annet in de wijkzorg en de verpleeghuiszorg. ‘We krijgen vaak patiënten die slangen nodig hebben, bijvoorbeeld voor een neusmaagsonde of -katheter. Door de druk die deze geven, lopen mensen het risico om decubitus te krijgen. Eén van mijn patiënten had een neussonde. Doordat ze alleen op één zij kon liggen en haar houding niet kon afwisselen, kreeg ze decubitus op haar oorschelp. Dit is lastig te verbinden bij iemand met lang haar, en daarom heb ik een oplossing gemaakt van in een hoefijzermodel gekipt vilt. Ook hebben we een oorring van Soffban gemaakt, waardoor het oor niet altijd strak op het kussen ligt. Zo konden we haar veel ongemak en pijn besparen.’
Naar de mens als geheel kijken
‘Als wijkverpleegkundige kun je holistisch naar de patiënt kijken, dus naar de mens als geheel’, zegt Annet. ‘Daardoor kijk je ook naar zaken die je niet meteen ziet in het kader van de behandeling. Bij Carintreggeland zijn we zeer alert op de verschillende verschijningsvormen van decubitus. Doorligwonden en drukplekken kunnen al binnen een paar uur ontstaan. Dit zorgt niet alleen voor pijn en wondgerelateerde ongemakken, maar heeft ook invloed op het lichamelijk, psychisch en sociaal functioneren van mensen.’
Kennis én creativiteit
Ze vertelt dat mensen ook decubitus kunnen krijgen van de kraantjes van hard plastic die onderaan katheterzakken zitten. Ook daar bedenkt ze dan iets voor. ‘Regelmatig krijg ik foto’s toegestuurd van collega’s die vragen of ik kan meedenken over een oplossing. Zo kun je naast je kennis ook je creativiteit kwijt in wondzorg. Het is zoeken naar een goede balans: waar heeft de patiënt het meeste baat bij? Zo kun je veel betekenen voor patiënten die op hun kwetsbaarst zijn. Als zo’n oplossing goed uitpakt en het effect zichtbaar wordt, vind ik dat geweldig.’