Geef je gezin weer kleur
Hoe geef je je gezin weer kleur na de diagnose diabetes?
DE VRAAG
Een kind met diabetes vraagt om veel extra aandacht. Hoe zorg je er als ouder voor dat dit niet ten koste gaat van de andere kinderen, het gezinsleven, jezelf of je relatie?HET ANTWOORD
Als een van je kinderen diabetes type 1 krijgt, heeft dit effect op het hele gezin. Alle aandacht gaat naar het kind met diabetes en dat is ook logisch en belangrijk. Als ouder moet je je opeens verdiepen in meten, spuiten, eten en het instrueren van de school, ouders van vriendjes en vriendinnetjes. Hierdoor komen jouw eigen emoties vaak niet aan bod. Maar als ouder moet je ook afscheid nemen van je gezonde kind en accepteren dat het een chronische ziekte heeft.
Ik vergelijk het wel eens met een rouwproces. Als die rouw geen plek krijgt, komt het verdriet en de teleurstelling iedere keer weer als een duveltje uit een doosje. Je kunt je dan afvragen waarom je zo heftig reageert op drukke of stressvolle momenten, maar dat komt omdat die rouw daar nog ligt te wachten. Kom je niet toe aan je eigen verdriet, dan kan er een vicieuze cirkel ontstaan waarbij je op stressvolle momenten doet wat je altijd doet: je richten op de bloedsuikers en diabetes van je kind. Dit is een begrijpelijke valkuil maar dit kan op den duur ten koste gaan van je andere kinderen en je relatie.
Hoe kun je die vicieuze cirkel doorbreken? Ten eerste is het belangrijk je te realiseren dat de diabetes er is en nooit meer weggaat. De niet ingeloste wensen, de niet vervulde dromen, die horen nu bij je leven. Zorg dat je vriendjes wordt met je eigen verdriet. Dit kun je op allerlei manieren doen. Pak er op gezette tijden een fotoalbum bij en laat je tranen de vrije loop, maak een altaartje in huis en zet daar dankbaarheidskaarsjes neer zodat je je op iets anders kunt focussen of ga een stuk rennen, net wat past bij jouw temperament. Creëer een manier en momenten waarop je kunt toegeven aan je eigen verdriet, maar zorg er ook voor dat dit een begin en een eind heeft, zodat je er niet eeuwig in blijft hangen.
Binnen gezinnen zie je ook dat ouders heel verschillend met het verdriet omgaan en dat dit een onderdeel van de strijd wordt. Het kan dan helpen om te zoeken naar gedeelde waarden, wat vinden jullie allebei belangrijk voor het kind: veiligheid, dat het zich kan ontwikkelen, dat het vrienden kan maken? Focus op die gedeelde waarden en respecteer van elkaar dat je hier op een verschillende manier mee omgaat. Dan zoek je de verbinding en dat maakt je gezin sterk.
