Richtlijn: urineweginfecties bij kwetsbare ouderen

Bacteriën 3D render
Op 25 oktober jl. is er een nieuwe Verenso-richtlijn verschenen. De richtlijn “Urineweginfecties bij kwetsbare ouderen” is een herziene versie van de verouderde richtlijn uit 2006. De richtlijn uit 2006 liet veel ruimte voor overbehandeling van antibiotica in situaties waar mogelijk een meer terughoudend beleid gepast zou zijn. Gelet op het probleem van de toenemende antimicrobiële resistentie binnen de gezondheidszorg is het van groot belang een nieuwe richtlijn te ontwerpen die heldere handvatten biedt voor juist gebruik van antibiotica.

In het algemeen wordt overbehandeling bij ouderen in de hand gewerkt door de volgende factoren:

  • de kwetsbaarheid van de populatie, met risico op snelle klinische verslechtering
  • diagnostische onzekerheid door intrinsieke, patiënt gerelateerde factoren (zoals cognitieve en communicatieve problemen, functionele beperkingen) en extrinsieke factoren (bijvoorbeeld beperkte diagnostische faciliteiten, en beperkt opleidingsniveau zorgpersoneel)
  • een eenzijdige aandacht van naasten/verzorgenden voor de positieve aspecten van antibiotica
  • de relatieve onzichtbaarheid van de negatieve gevolgen van antibiotica zoals bijwerkingen en in het bijzonder de resistentievorming
  • de beperkte vertegenwoordiging van de betrokken populatie in wetenschappelijke studies
  • het geriatrisch paradigma van de atypische ziektepresentatie, waardoor aspecifieke symptomen vaak worden toegeschreven aan een urineweginfectie

Nieuw is dat de richtlijn zich ook richt op thuiswonenden ouderen. De richtlijn uit 2006 ging alleen over verpleeghuisbewoners, maar door de veranderingen in de langdurige zorg blijven ouderen steeds langer thuis wonen.

Doel van de richtlijn

Deze vernieuwde richtlijn besteedt op diverse plaatsen aandacht aan de factoren die overbehandeling in de hand werken en biedt handvatten voor juiste diagnostiek en behandeling van urineweginfecties bij kwetsbare ouderen, waarbij tegelijkertijd getracht wordt om het optreden van antimicrobiële resistentie binnen de gezondheidszorg in te perken.